Vanaf zes uur de laatste pagina’s gelezen van de romancyclus Op zoek naar de verloren tijd van Marcel Proust. De laatste woorden waren Een plaats … ongemeten verlengd in de Tijd. Wat nu? Met vier vrienden hebben we een dik jaar elke maand een deel ervan gelezen en besproken.
Mijn idee is gewoon opnieuw te beginnen met Combray, het eerste deel. Nu is de oceaan aan minutieus beschreven vergezichten en details vertrouwder en daardoor dierbaar geworden. Opnieuw kijken hoe we de Tijd kunnen verliezen en hervinden.
Eerst samen met Klaas de was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten