woensdag 30 april 2014

HONDENGRAFJES & BLOEIENDE DASLOOK


















Vos en Haes waren de honden voor Bosie. Vos was van Klaas en Haes, die ik nog een paar jaar heb meegemaakt van C.O. Jellema. 

Twee Welsh Corgies, die behoorlijk dominant en dwingend waren. In tegenstelling tot Bosie, die zo braaf is als een little Lord. Bosie wil wel mee naar Amsterdam. Het museumplein is zijn favoriete plek. 

De hondengraven, ook de rustplaats van Cor's eerdere hond Panda staan tussen de bloeiende daslook en salomonszegel. Echt moeilijk om de grafjes achter te laten. Wat zegt het anderen?

De tuin ziet wit van de bloeiende daslook. Zelfs aan de overkant van de sloot waar ik vanaf het hondenuitkijkpodium zaad heb gegooid. 

Voor de daslook in knop kwam, heb ik veel jong blad geplukt om het met noten en olijfolie te pureren en in te vriezen.

Dit weekeinde staat Klaas bij De Kleine Plantage. Ik maak rabarbertaart en daslookspinaziequiche.

vrijdag 25 april 2014

WALDEN DE BOSHUT



















'Walden, de boshut' is een van de hoofdstukken van het boek 'Wie is er bang voor de vooruitgang' van Jaffe Vink dat volgende week bij Prometheus uitkomt. De geboorte van het 'Terug naar de natuur' verlangen vanuit de opkomende verstedelijking van de negentiende eeuw. 

Wat is het heerlijk om uren alleen te zijn tussen bomen. Het opkomende loof te volgen. De geluiden om je heen van de vogels en het gegons van de hommels.





 





















































Thoreau schreef zijn dagboek vanuit zijn boshut bij het meertje Walden. Ik mijn blog vanuit de theekoepel op Oosterhouw.

Het boek 'Wie is er bang voor de vooruitgang' van Jaffe Vink laat zien hoe Thoreau aan de wieg staat van een hele schare doemdenkers, die het debat over oplossingen van overbevolking in de weg staat.

Nu het toekomstbeeld geschetst wordt van een gigantische toename van stadbewoners gaan ook wij naar de stad. Liefst midden in de stadsvernieuwing in Amsterdam Noord.

Wie weet kunnen wij bijdragen aan het groen in de steden. 

Maar voorlopig geniet ik van het natuurontwaken hier.

Kan een mens zonder grond?





































woensdag 23 april 2014

BALTHASSAR


Eigenlijk wonen niet wij hier maar Balthassar de zwartvleugelpauw en zijn twee witte vrouwtjes, Priscilla en Esmeralda. Het zijn geen namen, maar titels die erfbaar zijn, sinds ik ze hoorde op Harsta State, Hoogebeintum.

We poetsen het huis blinkend en hangen Venetiaanse gordijnen op onder het balkon. Zodat zij op het dak kunnen ontvangen.







In de schemering vertrekt Balthassar van het dak naar de treurbeuk waar hij slaapt en overzicht houdt op alles wat wij doen en laten.

In de ochtend wendt en keert hij om naar beneden te duiken, de wereld in














maandag 21 april 2014

DE WANDELSALON











De wandelsalon is een groep vrienden die eens per maand al wandelend [kilometers] een onderwerp en een plek verbinden.

Na een paar uur wandelen lunchen in de twee eetkamers en daarna naar boven voor filmfragmenten en bespreking.

Vandaag is het thema de slotscene uit 'De Tijd Hervonden' van Marcel Proust. Nadat de verteller gestruikeld is over een steen en de tijd hervond, komt hij in een salon waarin hij denkt dat iedereen verkleed als oudere is. Het blijkt dat hijzelf ook de tijd vergeten heeft.

De lunch bestond uit aspergesoep met zevenblad, een ham/ei taart,
sinaasappelpijnboompittenchocoladetaart en een feestelijke afwas.

In de verduisterde bibliotheek wordt in het leklicht van een geopend gordijn uit Proust voorgelezen.