RITUELEN

 

 

De Youth Food Movement Academy 2015 laat haar cursus dit jaar beginnen in het noorden. Vanuit Wongema komen 32 deelnemers een voor een aanlopen door de sneeuw naar het warme Oosterhouw. Klaas wacht ze op, heet ze welkom en wijst ze de weg naar de keuken.

Een keer niet formeel ontvangen door de voordeur maar op de plek waar het eten bereid wordt. David en ik zijn al de hele dag bezig een maaltijd voor te bereiden rond rituelen.

Aardperen uit de tuin en gerechten die door allerlei sponsors gebracht zijn worden verwerkt rond het 'ei'. De eiwitten stijfgeklopt met slagroom en citroenrasp voor een luchtige dagkaas als toetje. De eidooiers verwerkt in een botersaus.

We kregen varkenswang die een nacht lang is gegaard en groenten, die we deels frituurden als tempura en aan de studenten serveerden bij de Aga en de open haard en deels tot een krachtbouillon verwerkten. 

Het informele van de aankomst werd formeel bij een rituele handwassing voor ieder aan tafel ging. Daar lag een gekookt 'ei' dat de wereld in ging op Instagram. Voer voor een later gesprek in de bibliotheek met David.

Daar was het thema dat vormen rondom eten belangrijker zijn dan vaak gedacht.

De aandacht gaat vaak te veel naar het voedsel op zich. Maar uiteindelijk gaat het om het leven, om het ontmoeten.

Rituelen stellen een ervaring uit. Bereiden die voor en geven betekenis. Het rondschillen van een appel maakt dat de appel beter smaakt.

Ook een Foodselfie is als post-postmodernritueel een poging om te delen. Ook al lijkt hij in eerste instantie de aandacht te versnipperen en het moment te verstoren.

DAVID IN DE KLUIS

 

Drie uren stilte duren langer dan je denkt. Afleiding genoeg.

In Klaas' groene bibliotheek - waar ik mijn studio in heb en die nu met een leeggemaakte tafel als 'kluis' dient - staat zijn verzameling monografieën. Boeken die één plantensoort behandelen.

David vindt een boek over de pioenroos.

De pioen, de phoenix en de pauw staan voor standvastigheid in de liefde. Schoonheid, vuur en trouw.

Dichterlijk verwoordt het de strekking van het gesprek op het midden van de dag. Loutering door planloos, intentieloos, vrij voor alles op pad te gaan 'like the common willow'.

My lover is like the tree peony of Luoyang.

I, like the common willow.

Both love the spring wind.

When shall we hold each other's hand again?

Incessant the buzzing of insects beyond the orchid curtain.

The moon flings slanting shadows from the pepper-tree across the courtyard.

Pity the girl

Who does not equal the blossoms 

Of Luoyang.

[Ting Liu Niang ad 891]

We eten bonen.

Daarna is er werk met Klaas.

Ora et labora.