woensdag 3 oktober 2018

HET HUIS ALS INSTRUMENT







Sanne Ten Wolde laat Oosterhouw zien aan Henk van Straten. Yvonne Zeegers gaat met haar broek op in de zuilen en de muren van het huis. De klimop is er af. Zoals ook binnen door vereenvoudiging het huis steeds meer het eigen verhaal kan vertellen is ook de tuin aan de beurt voor versobering.

Het huis moet instrument gaan worden om te worden bespeeld. 

Ik ben begonnen met het schrijven aan het masterplan. 
Daar is de herfst geweldig voor.

Vrijdag komt Guy Weizman een dag werken in de stilte.


ALS HUIS …

Je droomt je thuis: een veiligheid van stemmen
die ‘t onbegrepene gerust bespreken,
je zit aan tafel en je hebt gekeken
hoe de markiezen zomerzonlicht stremmen

tot warmtekleur op het gestreken linnen -
gedachteloos, betekenissen teken
dat dingen weer niet zijn waarop ze leken,
hun buitenkant een bijna angstig binnen.

Het staat er nog, je kunt het nergens vinden,
het witte hek, het pad tussen jasmijnen,
jijzelf de toegang tot dit droomgebied

achter een gevel met gesloten blinden;
en ook de tuin waarin je kon verdwijnen
blijkt een gedicht dat jou vergeefs verliet

C.O. Jellema 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten