Is het leven een geschenk of een opdracht? Als je het zaad van de winkerakoniet ziet? Of zelfgebreide sokken past, met beide benen op de grond - stabilitas loci - libelles die zich dood vlogen tegen het raam, de eerste zomerpaddestoelen, schijnridders?
Cirkels zijn het. In de natuur en in ons leven. Steeds weer dezelfde dingen zien en doen.
Ik kreeg prachtig verpakte chocolade van een vriend uit de tijd van het klooster.
Op mijn bureau een flard van de bontjas uit het theaterstuk Lost in Hotel Paradise. Ik zou er met touw een hondje van maken dat doodging in de voorstelling De Freudjes/geen familie.
Klaas snijdt rabarber voor een hele productie taarten. Maait het gras over het loof van de dubbele sneeuwklok.
De bladeren bedekken de compost als een geschenk voor toekomstige bewoners. Of zijn wij er volgend jaar nog?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten